Hikayenin Başlangıcı..

Tarih: 08.11.2014          Saat: 12:25

Hiç bir zaman başarısız olmaktan korkmadım.

Hiç bir zaman hayallerimin peşinde koşmaktan yılmadım.

Ancak her zaman bir hata payı vardır..

Bugün günlerden Cumartesi. Evet sevinçliyim ve uzun süredir yazmak istediğim bu yazıyı yazma niyetindeydim beni bugün yazmaya iten ise dün DLR  sınavını geçmiş olmamdı. Haberi aldığımda Turkcell Davutpaşa binasında toplantıdaydım ve sevincimi içime gömmek zorunda kaldım içimde patladı yani :D. Sonunda aylar süren çok stresli bir süreci başarıyla geride bırakmış oldum üzerimde bunun huzuru, rahatlığı ve mutluluğu var şuan. Allah'ın izniyle bu iş olacak inanıyorum bu inançla çıktım bu yola. Şimdi gelelim hikayenin en başına bu maceranın başlayışına. 

Temmuz, 2013:

Plajdayım güneşleniyorum, Turkcell Paf Takımı eleme sürecindeki sınavı geçmişim mülakata davet edilmişim ve Enez deki tatilimin sonunda o görüşmeye gideceğim. Tatilimin bitmesine bir kaç gün kalmış ve aklımda sadece bu mulakat var. Bu mulakatı geçmeli Turkcell de staj bitimi part – time devam edip orada kadroya girmeye çalışmalıyım. Kafamdaki plan proje bu. Plajda foursquare ile check-in yapıp etrafta kim var kim yok bakınıyorum. Plajın taaa öbür ucundan bir kızla tanışıyoruz, arkadaşlarıyla oturduğunu söylüyor ve beni yanına çağırıyor. Sarı şortumla gidiyorum yanlarına muhabbet başlıyor. Derken kız hostes olduğunu söylüyor. Benim cevabım ise: ya ben de hep pilot olmak istiyordum ufaklığımdan beri hayalim ama mühendis olduk sonunda diyorum. Bana hala şansım olduğunu 4 senelik lisans mezunu olup ingilizce seviyemi belgeler isem THY de pilot olabileceğimi söylüyor. O andan itibaren hayatımın gidişatı değişiyor..

Kim bir cümle ile yola çıkar ve bir sürü derdin içine atar kendini. İşte gönülden istediğiniz bir şey varsa her şeyi göze alırsınız. O cümle kafamda şimşekler çarpmasına ve hayatımın akışını bambaşka bir yöne cevirmeme neden oldu. O ufacık umut ışığını takip etmek için yola koyuldum o ufacık ışık arada kayboldu arada göründü bazen önüme sis çöktü ama ben durmadan o yöne doğru koştum bazen ayağım takıldı düştüm ama çamurlu dirseklerimle yerden doğrulmasını bildim bazen üzüntüden ağladım bazense sevinçten ağladım. O gün yola çıkalı bir seneyi geçti ve bugün bir şeyleri başarabildiğimi görmek beni gerçekten memnun etti. Gelelim şimdi işin reel kısmına aldığım radikal kararlara ki hiçbiri kolay olmadı.

Tatilden döndüğümde hemen ilanı kontrol ettim bir ilan gördüm başvurdum ama yetiştirilmek üzere pilot falan demiyordu ilanda. Bu arada mulakatı geçmiş stajıma da başlamıştım derken bir mail geldi belge teslimi için, heyecanlandım gittim. Meğerse ben hali hazırda pilot olmuş olanların başvurmuş olduğu ilana başvurmuşum benim başvurmam gereken ilan 1 hafta önce falan kapanmış seneye açılırmış. J  Üzüldüm, seneye görüşürüz dedim ve odadan cıktım. Seneye görüşürüz dedim çünkü o anda kafamda plan çizilmişti yol haritası belirlenmişti artık hedef önümdeydi ve ben kitlenmiştim. Artık hiç düşünmediğim askerlik meselesini düşünmeye başlamıştım. Askere gitmek aklımın ucundan geçmiyorken artık gündemimin birinci maddesi haline gelmişti. Vakıfbank da maaşı dolgun bir iş için görüşmeye gidip ilk mulakatı da geçmiştim ikincisi için çağırıyorlardı, stajım biter bitmez başlayabilirdim. Kendimi riske atmayabilirdim askere gitmeyebilirdim yeni mezundum. Ancak hayatımın geri kalanını o yaz verdiğim kararları düşünerek geçiremezdim ne olursa olsun askere gitmeliydim ve o yükten kurtulmalı ve seneye ilan açılıp başvurduğumda tecil süresi sıkıntısı çekmemeliydim. İşte plan buydu seneye ilan açılana kadar askerliği aradan çıkartıcaktım ama yetmezdi TOEFL ı da aradan çıkarmam gerekirdi çünkü askerdeyken ilan açılırsa yetiştiremezdim hiç bir şeyi riske atamazdım. Stajımın bitmesine bir hafta vardı part-time kalmayı aklımın ucundan bile geçirmeyip staj bitimi zamanından itibaren başlayacak olan bir TOEFL kursuna kaydoldum. Vakıfbank dan gelen ikinci görüşme davetine olumsuz cevap verip askere gideceğimi söyledim ve ertesi gün şubeye gidip askere gitmek için gerekli işlemleri başlattım. İşte o bir cümle hayatımı bir anda nerden nereye taşımıştı. Kaderim değişmişti. TOEFL kursunda var gücümle çalıştım THY 75 puan istiyordu en az ama işimi şansa bırakamazdım yapabildiğimin en iyisini yapmam gerekirdi. Tarihi gün geldi 27 Eylül 2013, 4 saat kadar süren sınav sonucunda huzurluydum iyi geçtiğini düşünüyordum. Bütün bunlar olurken bir yandan da çok sıkıntılı bir özel hayatım da vardı ve mental olarak çok yorgundum. Hayatımdaki bu ani değişimlere rağmen TOEFL dan 93 puan almayı başardım. Artık kafam rahattı askere gidebilirdim. Kasım da gidip Mayıs gibi gelip Nisan daki başvurulara yetişme planım şubeden gelen haberle yıkıldı. Kura da havacı olarak seçilmiştim ve celp dönemim Aralık idi. Bu Haziran ortası askerliğimin bitmesi demekti. Olsun izin alır gelirdim belge teslimine bi şekilde ama DLR ye nasıl çalışıcaktım ?

 O zaman DLR yi de askerden önce halletmem gerekirdi. Yazın yaptığım araştırmalar sonucunda ucuyorum.com (Şimdiki airporthaberforum.com) forumunu keşfetmiştim. Oradaki arkadaşların tecrübelerinden çok faydalandım hepsi sağ olsunlar. CBT denen şeylerin lafları dolaşıyordu ortalarda. Nedir bu DLR nasıl hazırlanılır hepsini hatim ettim hiç bir şey yazmadım soru sormadım sadece okudum. CBT leri indirip evde çalışmaya başladım askere gitmeme 2 ay kadar bir süre vardı değerlendirmeliydim. Joystick im vardı evde Flight Simulator oynadığım için. Şans eseri bunun sınavda da kullanılan Joystick ile aynı olduğunu okudum. Hemen skytest indirip MIC çalışmalaya da başladım. Her gün çalışıyordum, yardırıyodum resmen aynı ITU deki final zamanları gibi yardırdım. Forumda okumadık sayfa bırakmadım dedim ya işimi şansa bırakamazdım. Daha ortada olmayan bir başvurunun ortada olmayan bir sınavına hazırlanıyordum, işsizdim, askere gitme günümü bekliyordum, sevgilimle aram berbattı ve haliyle konsantre olmakta zorlanıyordum. Konsantre olamadığımda açıp Flight Simulator oynadım havacılık video ları izledim. Size de tavsiye ederim..

O gün gelmişti ertesi gün askere gitmek için yola çıkacaktım. Heyecanlıydım pilot olmak için ilk adımı attığıma inandırmıştım kendimi. Zor bir acemilik döneminden sonra kurada Adana İncirlik Hava Üssü ne usta birliğime katıldım. Askerliğim süresince motive kalabilmek için kendime hep neden hemen askere geldiğimi hatırlattım. Soğukta nöbet yerine giderken buz gibi G3 elime yapışmışken gecenin bi saatinde nöbetteyken hep Nisandaki başvuru zamanını düşündüm. Karargahtaki uçak maketine baka baka geçirdim bütün nöbetlerimi. Nisan ayı geldiğinde stresliydim ilan açıldı başvurdum fakat THY askerlik belgesini askerliği bitirdikten sonra  istiyormuş askerdeyken getiremezmişiz öyle demişler babama Yenibosnaya gidip sorduğunda. İlanda da belgesi eksik olanların süreci devam ettirilmeyecek diyordu. Yıkılmıştım bütün sene bunu beklemiştim bu yüzden yeni mezun iken işi gücü bırakıp askere gelmiştim. Ama yılmadım komutanımdan asker olduğuma ve Haziranda terhis olacağıma dair bir yazı istedim. Yazının fotoğrafını çekip THY ye mail attım. Mailden dönen cevap şaşırtıcıydı çünkü bu belge ile belge teslimine gelebilirsiniz diyordu. Hemen 2 gün izin patlatıp uçak biletlerini aldım. Çok farklı duygular içerisindeydim 2 gün önce üzüntülü iken daha sonra umutlarım yeşermiş uçağa binmiştim. Boeing 737-800 tipindeki THY uçağımız havalandı ve bekle beni Yenibosna geliyorum dedim.

Belgeleri teslim ettik yalnız ufak bir pürüz vardı ! Ben Telekomünikasyon mühendisi olarak mezun olmuştum üniversiteden fakat sonra bölümün ismi değişmişti. Bölüm ismi değişikliği için kurul toplantısı olacak süreçten elenmediniz süreciniz devam edecek sadece sınava geç alınacaksınız dendi ! Aslında sevinmiştim böylelikle DLR için tekrardan izin alıp gelmeyebilirdim askerlik bitiminde rahat rahat sınava girebilirdim. Her şey yolunda görünüyordu. 4 Haziran günü terhis olduğumda hala bir DLR tarihim yoktu heralde gönderirlerdi çünkü süreçten elenmediğim söylenmişti ya !

1 ay bekledim, her hangi bir iş başvurusu yapmadım Türk Hava Yollarına güveniyordum elbet tarih gelecekti. Derken telefon geldi, yeni bir ilan açılacağı ve ona başvurmam gerektiği orada bölümümün isminin olacağı söylendi. 1 ay daha beklerken Bodrumda asker arkadaşımın yazlığına gelmiş askerken planladığımız tatili yapıyorduk. O sırada kara haber THY nin sitesinden geldi !! Dil puanına yeni kriter getirmişler istenilen minimum TOEFL puanı 79 olmuş ve ek kriter olarak minimum speaking olarak 23 puan istemişlerdi. Bu sefer gözyaşlarımı tutamadım, resmen 1 puan ile süreç dışı kalmıştım. Benim speaking puanım 22 idi. Tam 3 kere hayal kırıklığına uğramıştım bu süreçte. İlk olarak ilanı kaçırmıştım, sonra askere gitmiştim askerdeyken başvuramayacağım söylenmişti gene yıkılmıştım, onu da atlattık DLR sınav tarihi bekliyoruz derken bu sefer hayallerim yıkılmıştı. 1 puan için olacak şey değildi. Bu sefer sert düşmüştüm ama gene kalkmalıydım. Tatili kısa kesip Istanbul a döndüm, foruma yumuldum son gelişmeleri okuyup yeni bir yol haritası çizmeliydim moralim çok bozuktu ama yılmak yoktu. Belge teslimi için ek süre verileceği söylentileri dolaşmaya başlamıştı hemen TOEFL  a kaydoldum ama işimi şansa bırakamazdım IELTS  e de kaydoldum bu sefer. İlk defa IELTS e giricektim sınav tarzına yabancıydım çalışmam gerekti. Bir ay eve kapanıp sınava çalıştım bir yandan da iş başvurularına başlamıştım çünkü artık sürecim sallantıdaydı. Koca bir sene geçmişti ve gene başladığım yerdeydim gene ingilizce çalışıyordum. Baya sıkıntılı bir yazın sonunda Eylül ayında sınavlara 1 er gün arayla girdim, zor oldu ama oldu. Sınav sonuçları geldiğinde TOEFL dan tahmin ettiğim gibi speaking şartını sağlayamamıştım ancak IELTS  de yüzüm gülmüştü. Total 6.5 speaking 6.5 ile yırtmıştım sıradaki hedef artık DLR idi bu sefer daha sağlam geliyordum. Bir yandan iş başvuruları mülakatlar diğer yandan DLR hazırlanma süreci gene yardırmaya başlamıştım. İlk iyi haber Turkcell Superonline dan geldi. İşi kapmıştım artık şansımın döndüğünü hissetmeye başladım. Son anda süreç dışı kalmaktan kurtulmuş şimdi de işe girmiştim. İşe başladığımın ikinci haftasında izin alıp DLR sınavına girdim. Sonunda olmuştu. Bu sınava girebilmek için aylardır vermiş olduğum savaşı kazanmıştım. Fiziksel ve mental olarak çok yorulmuştum artık çok stresli bir süreçti aylarca modullere çalışıp sınava girememe ihtimaliyle yüzleşmiştim. Sınav da kendimi bile şaşırtacak derece de rahattım hiç stres yapmadım sınava girebilmiştim ya o bile yeterdi elimden geleni yapmıştım bundan sonrası benden çıkmıştı..

Sonuçları beklemeye başladık ve müjdeli haber dün geldi. Toplantıdayken sevinememiştim ama dönüş yolunda caddenin ortasındaki hareketlerimi görenler heralde deli bu demiştir :D. Gene gözlerim dolmuştu ama sevinçtendi bu sefer..

He bundan sonrası ne olur bilemem belki de DLR-2 de elenicez, dedim ya her zaman bir hata payı vardır ama elimizden geleni yapmadan yılmayacağız ve hata payını en aza yakınsatacağız ;)

Herkese başarılar.