Tarih:
01.12.2014 Saat: 21:28
Eveeet gelelim fasulyenin
faydalarına :D Neşeli bir giriş oldu tabi tahmin ettiğiniz üzere DLR-2 yi
geçmişim. Ama tahmin etmeyeceğiniz üzere bu haber yeni değil sadece yazmaya vaktim
olmadı =)) Neden mi ? Çünkü THY kurul mülakatı heyecanı sarmıştı dört bir
yanımı. O mülakata da bugün girdim tam Aralık ayının başında. Temiz güzel bir
başlangıç olacağını umuyorum..Gelelim hikayeye..Nerde kalmıştık. Geçtik DLR ı havalara uçtuk ama
hala evdeki viskilerimizi açmadık =)) Çünkü gidilecek daha çok yol vardı. DLR 2
sandığımdan çok daha rahat geçti şakır şakır ingilizce konuştum baştan bi
tıkandım ama arap atı gibi sonradan açıldım. :D Çıktıktan sonra ise
hissizleşmiştim nasıl geçti sorusuna verecek bir cevabım yoktu. Kaptanın
sordugu Airbus A330 uçak maketini bilememiştim. Acaba kalırmıydım ? Bi ton tilki vardı kafada. Host arkadaşım ile beraber döndük DLR-2 sınavından beni arabasıyla metroya kadar
bırakmıştı sağ olsun. Onla da DLR 1 sınavında tanışmıştık şans eseri DLR 2 ye de
aynı gün arka arkaya girdik.Metroya geldim vedalaştık Görüşmek üzere dedik =))
Bir daha görüşmemiz demek süreçte ilerlemek demekti buna inanmıştık, o
hissiyatımız vardı.8 gün falan geçti. İş yerinde mutfakta takılıyorum
Türk Kahvesi makinasının yanındayım iş arkadasım ile kahvenin olmasını
bekliyoruz. Derken whatsuptan bir mesaj geldi. Host panpam geçmiş DLR 2 yi
haber veriyordu. Aman Tanrım didim, hemen girdim mail kutuma, ve THY AO bla bla
başlıklı maili gördüm koca satırda gördüğüm tek kelime mülakat idi. Arkadasşım noldu dedi, saçma sapan sevincimi görünce, =)) sınavı geçmişim bak dedim.
Sevincimi sadece onla paylaşabildim çünkü başka bilen kimse yoktu.Hiç bişi olmamış gibi arkadaslarla oturup kahvemi
yudumlamaya basladım ama içim kıpır kıpırdı. Askerde büfede kahve yaptığımız aynı kahve makinasının yanında almıştım haberi
eve alcam bitane ondan hatırası oldu =)Neyse bi hafta sonraya mülakat tarihi verdiler.
Mülakat akşamı güzelce hazırladım takım elbisemi ayakkabılarımı. Hayatımın
mülakatına gidiyordum. BraveHeart Soundtrack lerinı da indirdim güzelce
dinledim hazırlanırken falan gazım müthişti yani. Adeta son savaşa gidiyordum
artık son aşama son cephe kazanılması gereken son bir zafer kalmıştı önümde.
Sabah anamın hayır duasını alarak tam techizat çıktım yola. Mp3 e akşamdan
attığım şu soundtracları bi açıyım bakim dedim metroya doğru yürürken. Açmaz
olaydım Allahım o nasıl bir gazdır :DBen de gözler doldu tabi hafiften gidiyordum lan
hayatımın mülakatına gidiyordum ve biri bana sonunda neden pilot olmak
istiyorsun die sorcaktı bir işe alım mülakatında. Şimdiye kadar niden turkcell
niden network niden yazılım bla bla bla. Hassie lan. Neden pilotluk de bana..
İşte o mülakata tırnaklarımla kazıyarak gelmiştim. Tramvayın basamaklarına geldiğimde bir anda
parçanın en gaz en can alıcı kısmı gelmişti ve o anı hayatım boyunca
unutmam. Çünkü henüz gelen bir metro vardı ve ben koşmaya başladım, o koşuş o
muzik adeta hücuma geçmiştim 4 nala koşuodum son cepheye, bir zafer kazanmaya.. Bu kadar gaz yeter, gelelim realist kısıma :D Host
panpam beni yenibosna duragından aldı arabasıyla, öyle anlaşmıştık bir gece
önceden =) Eee dedim bak gene görüştük işte, biz beraber gidicez akademiye =))Vardık THY Yenibosna binasına hafif bir heyecanla.
Form verdiler doldurduk, ondan sonra ne mi oldu ?Bekle Allah bekle geç başladılar yetiştiremediler
yan yattılar çamura battılar öğle arası bilmemne saat oldu 14:00. Ben beklerken
baya gerildim çünkü işten izin almamıştım bir yandan da iş arkadaşlarımla konuşup
durumu idare etmelerini sağlıyordum. Host panpam gene benden önce girdi onun
hemen arkasından da ben. 2 buçuk gibi ayrıldık binadan. Gene aynı hissizlik
gene bi ambele olma gene bi nası geçti sorusunu cevaplayamama...Belirtiler güzel DLR 2 de ki gibi di mi =))Saat 3 olmuştu artık işe yetişemezdim. Yöneticime
bir yalan uydurdum, host panpama beni metrobuse bırak dedim. Ancak arabadan inmeden
önce son bir şey söylemeyi de ihmal etmedim. Görüşmek üzere..
